Egipt jest krajem łączącym Bliski Wschód z północno-wschodnią Afryką. Kilka tysięcy lat jego historii oraz fakt, że to najludniejszy kraj muzułmański i jeden z największych w całej Afryce, sprawiają, że praktycznie na każdym kroku można się tu zetknąć z czymś niezwykłym.
90% obszaru Egiptu zajmują pustynne równiny wzniesione średnio kilkaset metrów nad poziomem morza. Resztę stanowią urodzajne tereny rolne wzdłuż rzeki Nil, która przepływa przez cały kraj, z południa do północy. Staroegipska nazwa kraju oznacza „Czarny Ląd” i nawiązuje do żyznych gruntów wzdłuż Nilu, będących przeciwieństwem sąsiadującej z nimi pustyni, „Czerwonego Lądu”.
Świątynia w Karnaku
W Karnaku znajduje się zespół świątyń wzniesionych w różnym czasie, poświęconych bogom tebańskim. Centralne miejsce zajmuje największa na świecie świątynia z salą kolumnową – świątynia Amona-Re. Od północy przylega do niej świątynia Montu – boga wojny, a na południe położone jest sanktuarium bogini Mut, żony Amona. Świątynie te są połączone ze sobą alejami procesyjnymi.
W 1979 r. Karnak został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Nie brakuje tu polskiego graffiti – na jednej z kolumn wyryto napis, teraz znajdujący się ok. 3-4 m nad ziemią, który brzmi „K. Wróblewski 1850”.
Ściany pokryte hieroglifami i żar pustyni (45 stopni w cieniu) sprawiają, że można tu niemal dotknąć historii.
Cudów starożytnej architektury zarówno w Karnaku, jak i Luksorze mogłoby stać więcej, ponieważ przetrwały wieki. Niestety zostały wywiezione i zdobią dziś Londyn, Paryż, Stambuł, a mniejsze fragmenty zabytków – zagraniczne muzea.
Do świątyni Amona od strony Nilu do pierwszego pylonu prowadziła Aleja Sfinksów, czyli aleja procesyjna z 40 sfinksami o głowach barana (baran to święte zwierzę Amona). Przed każdym sfinksem, między jego łapami, znajduje się posąg faraona.
Świątynia Hatszepsut – polski wątek archeologiczny w Egipcie
Egipt kryje w sobie wiele tajemnic starożytnego świata, które odkrywane są do dziś podczas archeologicznych prac. Niesamowitym osiągnięciem czasów starożytnych jest Świątynia Hatszepsut wybudowana przez jedną z nielicznych kobiet na tronie faraona. Świątynia Hatszepsut zwana „Świątynią Milionów Lat” powstała w Deir el-Bahari (Teby) w XV wieku p.n.e.
Ze Świątynią Królowej Hatszepsut związani są także polscy archeolodzy. Od 1959 r. w Kairze działa Polska Stacja Badawcza. W minionej dekadzie każdego roku w Egipcie pracowało po kilkudziesięciu polskich naukowców – archeologów, konserwatorów i antropologów. Ich praca przyczyniła się do wielu odkryć, np. w marcu 2019 r. w Deir el Bahri odkryto kamienną skrzynię, której wiek datuje się na około 3 500 lat. W jej wnętrzu znajdowało się kilka owiniętych w lniane płótno pakunków – jajo gęsi i jej szkielet oraz jajo ibisa, które prawdopodobnie zostały złożone w ofierze. Jak przyznaje profesor Andrzej Niwiński, czuwający nad przebiegiem znaleziska, skrzynia była dobrze zakamuflowana i przypominała kamienny blok. Wewnątrz znalezionego depozytu znajdowała się jeszcze jedna skrzynka, na której widniało jedno z imion faraona Totmesa II. Takie odkrycie może świadczyć o tym, że w pobliżu może znajdować się grobowa kaplica, której dotychczas nie udało się odnaleźć.
Kolosy Memnona
Są to posągi faraona Amenhotepa III z XVIII dynastii o wysokości 15,60 m. Każdy posąg waży aż 800 ton, a jego podstawowym budulcem był kwarcyt. Postawiono je około 1370 r. p.n.e. w Tebach Zachodnich. Jest to jedyna zachowana część świątyni grobowej tego faraona.
Wioska Beduińska
Beduini to ludzie pustyni, którzy twierdzą, że pochodzą od plemion wywodzących się z Hidżazu na Półwyspie Arabskim i uważają się za stuprocentowych Arabów. Ich zwyczaje i tradycje sięgają bardzo dawnych czasów. Dzisiaj Beduini przemierzają stale zmieniający się, nowoczesny świat. Niektórzy zmodernizowali się i wykorzystując codzienną technologię, np. telefony i telewizory. Inni żyją życiem głęboko osadzonym w tradycji, która sięga tysięcy lat.
Uwagę zwracają Beduinki, które bez względu na porę roku noszą zawsze szczelnie zakrywające ciało galabeje i zasłonięte nikabem twarze.
